Το ανοιχτό παράθυρο

Το παράθυρο
ήτανε ανοιχτό
καταμεσής της νύχτας
Δεν ήταν πρίμος ο καιρός
μήτ' είχε νηνεμία
Ο κόσμος αναπάντεχος, τρελός
Μέσα στην τρικυμία

Ποιος θηρευτής γυρνά
το θύμα του να αδράξει;
Ποια αυταπάτη ξεγελά
η μοίρα πριν να γράψει;
Η στεριά φουσκώνει διαρκώς
τα σύνορα να αλλάξει
μα η πλήμμη όλο ξεπηδά
το έργο της να φράξει

Τα άστρα πέσανε απ´το φως
πιάστηκαν με τη βία
Και ήρθε το σήμερα εμπρός
με άλλη σημασία.